کشور به نسبتی که دانشجویان پای کار باشند پیشرفت میکند
تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۰۵۷۰۱
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دانشگاه علامهطباطبایی، نشست هماندیشی و تبادل نظر دکتر عبدالله معتمدی، رییس دانشگاه علامهطباطبایی با اعضای هیات علمی دانشکده آمار، ریاضی و رایانه با هدف تعامل و استفاده از ظرفیت اعضای هیات علمی، برای رشد و ارتقا دانشکده و دانشگاه، برگزار شد.
معتمدی در این نشست ضمن اشاره به شرایط به وجود آمده در غزه، گفت: صدها انسان بیگناه، تحت بمباران شدید هستند و دنیا هم واکنشی نشان نمیدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان اینکه از آغاز سال تحصیلی جدید، شاهد یک آموزش روان هستیم، افزود: کلاسها از همان روزهای نخست، به خوبی تشکیل شد و اکنون هم به خوبی پیش میرود.
رییس دانشگاه علامهطباطبایی با اشاره به مشکلات و کاستیهایی که در دانشگاه و دانشکده آمار، ریاضی و رایانه وجود دارد، تاکید کرد: دانشگاه تلاش خود را میکند تا مشکلات به حداقل برسد. البته رفع همه مشکلات با هم در کوتاهمدت امکانپذیر نیست ولی اهتمام دانشگاه به این است که مشکلات این دانشکده به طور ویژه برطرف شود و اقداماتی انجام شود که برخی از این کم و کاستیها را بتوان جبران کرد.
وی گفت: دانشگاه علامهطباطبایی در سال ۱۴۰۲ بالاترین رشد اعتبارات را در طول دوران خود داشته است و این مساله دست ما را باز میگذارد که مشکلات و تنگناهای موجود را در حد توان حل کنیم.
معتمدی با اعلام اینکه یکی از برنامههای جدی دانشگاه حمایت از انجمنهای علمی است، افزود: توصیه میشود که انجمنهای علمی فقط در مسیر علمی حرکت کنند و اگر کسی قصد انجام کار سیاسی دارد عضو تشکلهای دانشگاه شود و از ظرفیت انجمن علمی فقط برای انجام کارها و پروژههای علمی استفاده شود.
وی با اشاره به برنامه راهبردی دانشگاه، گفت: محل ارائه و انجام ایده، برنامه راهبردی است. تلاش کنید چشمانداز دانشکده آمار، ریاضی و رایانه برای سال آینده مشخص شود. فلسفه برنامه راهبردی که یک برنامه غیردستوری است، استفاده از ظرفیت اعضای هیات علمی است. همچنین یکی دیگر از موضوعات مهم و جدی برنامه راهبردی، شرکای نهادی است. هر گروه آموزشی، شریک نهادی و نقشی که در تعامل با آن میتواند داشته باشد را پیدا کند.
رییس دانشگاه علامهطباطبایی با بیان اینکه حس ناامیدی دانشجویان نسبت به آینده بسیار ناخوشایند است، گفت: باید در کلاسها به دانشجویان روحیه و امید تزریق شود. شکلگرفتن ایدههای دانشجویی امید آفرین است. همه کشورها مشکل دارند ولی توان و اراده ما فراتر از مشکلات است و ما میتوانیم مشکلات و مسائل موجود در کشور را حل کنیم.
وی ادامه: مراکز رشد و کارآفرینی میتوانند در افزایش امید دانشجویان بسیار تاثیرگذار باشند. دانشگاه علامهطباطبایی یک تفاهمنامه همکاری با معاونت علمی ریاست جمهوری به مبلغ ۳۵۰ میلیارد بسته است که استفاده اصلی این مبلغ در همین مراکز رشد و کارآفرینی و کمک به شکل گرفتن و رشد ایدههای دانشجویی است.
معتمدی گفت: بازگشت آرامش تحصیلی فرصتی است برای ما که به دانشجویان کمک کنیم، ایمان آنها ارتقا پیدا کند، حس ناامیدی از دانشجویان گرفته شود تا آنها احساس کنند که صاحب و آینده این کشور خودشان هستند. به نسبتی که دانشجویان پای کار باشند به همان نسبت هم این مملکت میتواند پیشرفت کند.
گروه ریاضی در ارزیابیهای دانشجویی، رتبه ۳ را در بین ۶۴ گروه دانشگاه کسب کرده است
در بخش دیگری از این نیز نشست دکتر حسن رشیدی، رییس دانشکده آمار، ریاضی و رایانه با معرفی ظرفیتهای این دانشکده، گفت: دانشکده ما تمام تلاش خود را کرده است تا با در نظر گرفتن قوانین و مقررات و انجام به موقع برنامهها بر اساس برنامهریزیهای انجام شده، سطح دانشگاه را در حد دانشگاههای معتبر کشور و حتی دانشگاههای معتبر بینالمللی نگه دارد.
وی ادامه داد: دانشکده آمار، ریاضی و رایانه و گروههای آن، رتبههای بسیار خوبی در ارزیابیهای دانشجویی به دست آوردهاند. به طور مثال گروه ریاضی، رتبه ۳ را در بین ۶۴ گروه کسب کرده است.
رشیدی تاکید کرد: تمام تلاش استادان دانشکده آمار، ریاضی و رایانه این است که کیفیت آموزش در بالاترین حد خود قرار گیرد. این دانشکده ظرفیت بسیار بالایی دارد و اگر امکانات بیشتر و بهتری داشته باشد، میتواند در جایگاه خیلی برتر و بالاتری قرار گیرد.
وی گفت: رشتههای دانشکده بسیار کاربردیاند. این رشتهها ظرفیتهای بزرگی است که دانشگاه علامهطباطبایی و جامعه میتوانند از آنها به نحو مطلوبی استفاده کنند.
در این نشست اعضای هیات علمی دانشکده آمار، ریاضی و رایانه نیز ضمن تبیین شرایط، به بیان دیدگاهها و پیشنهادهای خود پرداختند.
ایجاد فضا برای راهاندازی مراکز رشد، کارآفرینی و نوآوری، راهاندازی آزمایشگاه ریاضی، توجه به سرویس ایاب و ذهاب دانشجویان، محوطهسازی در دانشکده، ایجاد فضا برای برگزاری همایشهای علمی و جذب استادان توانمند و با کیفیت، بخشی از پیشنهادهایی است که اعضای هیات علمی دانشکده مطرح کردند.
کد خبر 5927293منبع: مهر
کلیدواژه: دانشگاه علامه طباطبایی محمد معتمدی دانشجویان ایده پردازی دانشگاه آزاد اسلامی وزارت علوم تحقیقات و فناوری دانشگاه های علوم پزشکی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی سازمان سنجش دانشگاه تهران دانشگاه علمی کاربردی آزمون کارشناسی ارشد آزمون کارشناسی ارشد گروه پزشکی دانشگاه صنعتی شریف دانشگاه علوم پزشکی تهران فلسطین دانشگاه پیام نور دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی اعضای هیات علمی برنامه راهبردی ریاضی و رایانه دانشکده آمار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۰۵۷۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افول تشکلهای دانشجویی، بدنه اجرایی کشور را تضعیف میکند
به گزارش خبرنگار گروه استانهای ایسکانیوز از اصفهان، افت محسوس پویایی تشکلهای دانشجویی ظرف سالهای اخیر، موضوعی است که بارها مورد اشاره تحلیلگران قرار گرفته و تلاش شده در این خصوص آسیبشناسی شود. فرید نادری دانشجوی دکتری مهندسی سازه در دانشگاه خواجه نصیر، از جمله فعالان باسابقه تشکلهای دانشجویی است که هم در دانشگاه آزاد و هم دانشگاههای دولتی، سابقه تحصیل و کنشگری دانشجویی داشته و بینش خوبی راجعبه فراز و فرود تشکلهای دانشجویی و چالشهای موجود در این حوزه دارد. وی انقطاع روند نسلسازی در تشکلها را ناشی از سیاستهای غلط مسئولان دانشگاهی و یکدستسازی تشکلها دانسته و بر لزوم حفظ استقلال این نهادها و احیای اصالت آنها تأکید دارد. این گفتوگوی تفصیلی را در ادامه میخوانید.
به عنوان سؤال نخست، چگونه وارد فضای کنشگری دانشجویی شدید و چه مسیری را پیمودید؟زمانی که من در سال ۱۳۹۴ وارد دانشگاه آزاد اصفهان شدم، اغلب دانشجویان دغدغههای سیاسی داشتند. بهخاطر همین، خود به خود من هم وارد این فضا شدم. البته، فعالیتهای سابق سیاسی در خانوادهام هم در این موضوع بیتأثیر نبود.
پس از مدتی برای اجرای برنامههای مختلف، در کنار «بسیج دانشجویی» مستقیماً با معاونت فرهنگی دانشگاه وارد همکاری شدم. این فعالیتها در نهایت زمینهساز حضورم در «تشکل سیاسی امیرالمؤمنین (ع)» که یکی از قدیمیترین تشکلهای دانشگاه آزاد در کشور بود، شد. پس از دو سال فعالیت و پیمودن سلسلهمراتب تشکیلاتی، دبیر این تشکل شدم و بعد از یک سال نیز در «شورای مرکزی اتحادیه تشکلهای اسلامی-سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی» مسئولیت پذیرفتم.
پس از ورود به تشکلهای سیاسی دانشگاه، چه برنامهای را دنبال کردید؟پس از حضور در تشکل امیرالمؤمنین (ع) متأسفانه شاهد حواشیای از جمله گرایشهای جناحی این تشکل بودم. به همین دلیل پس از راهیابی به شورای مرکزی تشکل با رأی دانشجویان و انتخاب شدن به عنوان دبیر تشکل، اولین گام، حذف وابستگیها بود.
این تشکل بهطور عمده، هدف تبیین و بسترسازی فضای سالم سیاسی برای کنشگری دانشجویی را دنبال میکرد. به همین دلیل، معمولاً هنگامی که کانونها و انجمنهای علمی خواهان برگزاری برنامههایی بودند که رویکرد فرهنگی-سیاسی و علمی-سیاسی داشت و آنها به دلیل مقررات قادر به ورود به مباحث سیاسی نبودند، این نوع برنامهها را بهطور مشترک با همراهی تشکل امیرالمؤمنین (ع) برگزار میکردیم و بُعد سیاسی برنامه را ما برعهده میگرفتیم. این نوع جلسات، به ما امکان تبیین مسائل روز سیاسی را با مشارکت دانشجویان عضو کانونها و انجمنهای علمی میداد.
آغاز یکدستسازی آیا آرمان یا هدفی در طول فعالیت داشتی که تحقق آن به چالش برخورده باشد؟به شخصه فرد آرمانگرایی نیستم که روند کاریام را مبتنی بر عقاید آرمانی جلو ببرم. برعکس، خود را واقعگرا میدانم و سعی میکنم تحلیلهایام هم مبتنی بر عملگرایی باشد به همین دلیل، تا آنجا که به عملکرد من بازمیگشت، تقریباً هیچ مشکلی نداشتیم و همه برنامهها بهخوبی اجرا میشد.
مشکلات از جایی شروع شد که پس از مدتی فعالیت، معاونت فرهنگی دانشگاه آزاد تصمیم گرفت که با ایده حذف تشکلهای قدیمی و جایگزین کردنشان با تشکلهای جدید موافقت کند! تشکل اسلامی-سیاسی امیرالمؤمنین (ع) جزوی از همین تشکلهای قدیمی بود که با استراتژی جدید دانشگاه باید حذف میشد. اکثر تشکلهای قدیمی بعد از این جریانات، یا تغییر هویت دادند و یا اساساً منحل شدند.
پایان شناسنامهدارها بهنظر شما، هدف از سیاست جدید دانشگاه در قبال این تشکلها چه بود؟رویکرد دانشگاه برای پویایی فضای سیاسی دانشجویی، در ابتدا معطوف به احیای تشکلهای قدیمی بود. اما به هر دلیلی، این رویکرد تغییر کرد و دانشگاه تصمیم گرفت که نهادهای سیاسی دانشجویی ذیل تشکلهای تابلودار ساماندهی شوند [تشکلهای تابلودار، تشکلهایی با عنوان واحد در سراسر کشور مثل «انجمن اسلامی» یا «جامعه اسلامی» هستند که با پسوند نامِ دانشگاه، از یکدیگر تفکیک میشوند]. با این روش، کنترل تشکلها آسانتر است؛ زیرا همگی زیرمجموعه اتحادیههای مشخصی خواهند بود. در آن برهه، بسیاری از تشکلها فعالیت غیروابسته و بدون رنگ و بوی جناحی داشتند و با تعریف شدن بهعنوان زیرمجموعه یک تشکل با خط فکری ثابت مخالفت میکردند؛ اما در نهایت، این دانشگاه بود که توانست اراده خود را حاکم کند.
آسیب تشکلهای جناحی آیا این فرآیند، در تضاد با دیدگاه رهبری در رابطه با «پرهیز از نگاه جناحی، سیاسیکاری و تبدیل دانشگاه به باشگاه احزاب» نبود؟بله! بهنظر میرسد با سخن مقام معظم رهبری مغایرت داشت. البته باید توجه داشت که تشکلهای تابلودار، بهصورت زبانی اعلام میکنند که گرایش جناحی ندارند. اما در عمل -برای مثال زمان انتخابات- دقیقاً از نامزدهای جناح مشخصی حمایت کرده و متصل به جناحها میشوند.
در کشورهای توسعهیافته، احزاب با مانیفست و تشکیلات مشخصی فعالیت دارند که تعداد آنها هم محدود است در برابر عملکردشان پاسخگو هستند. اما در شرایطی که در کشورها ما هرگاه چند نفر اراده کنند میتوانند با فراهم کردن سادهترین شرایط، حزبِ خود را تأسیس کنند، گرایش دانشگاه به این احزاب و جریانهای غیرپاسخگو، هم دانشگاه و هم دانشجویان را دچار آسیب میکند. فضای دانشجویی، باید بدون وابستگی سیاسی باشد و دانشجو آزادانه بتواند فعالیت و کسب تجربه کند.
چه شرایطی باید فراهم میشد تا استراتژی دانشگاه در یکدستسازی تشکلها ذیل چند تابلوی مشخص، بتواند به موفقیت برسد؟این رویکرد زمانی خوب بود که دانشگاه میتوانست تمامی گرایشها و سلایق را پوشش دهد. هدف اصلی این سیاستها، گذر دادنِ نسلی تشکلها با فشار دانشگاه بود. درحالی که گذر نسلی باید در خود تشکل انجام شود. چهطور میشود به اجبار، گذر نسلی را محقق کرد؟! اصرار دانشگاه بر این موضوع و بیتوجهی به لزوم پرورش نسل در بطن خود تشکلها، باعث شد این نهادها هماکنون در «کما» باشند و پس از گذر چندین سال هنوز دانشگاه نمیتواند آنها را احیا کند.
تشدید انقطاع نسلی سهم پاندمی کرونا را در این تحولات چهقدر برجسته میدانید؟اتفاقاً دلیل کاهش کیفیت رویدادهای دانشگاهی پس از پایان پاندمی کرونا، هم به زعم من بیتوجهی به نسلسازی اصولی در بطن تشکلها بود. معدود نهادهای دانشجویی که توانستند علیرغم این چالشها، بعد از کرونا هم زنده بمانند، دقیقاً همان نهادهایی بودند که پرورش نسل را به هر ترتیبی دنبال کردند. ولی آن دسته از تشکلها که درگیر تغییر سیاستهای فرهنگی دانشگاه شدند و از این مقوله غافل ماندند، بعدها سطح فعالیتهای سیاسی و فرهنگی در دانشگاه را نیز همراه با افت خود، پایین کشیدند. مثل مشارکت در انتخابات همین امسال که تا لحظه آخر، هیچ تشکلی وارد میدان نشده بود!
با حذف تشکلهای قدیمی، تمامی تجهیزات و امکاناتی که طی سالها تلاش ادوار مختلف جمعآوری شده بود، متأسفانه و ناباورانه در بدنه اداری دانشگاه تقسیم شد و حتی دیگر راه احیای آنها نیز وجود نداشت. تشکلهای جدید هم با فقدان پشتوانه انسانی، تشکیلاتی و سختافزاری، قدرت کار کردن نداشتند. معتقدم اگر دانشگاه به جای رویکرد حذفی، فرصت میداد تا نسل جدید آهسته-آهسته وارد تشکلهای قدیمی شود، عمر این تشکلها اقلاً حداقل ۴ یا ۵ دوره تدوام پیدا میکرد و فضای سیاسی در دانشگاه پویا میماند.
این مشکلات، تا چه اندازه در دانشگاههای دولتی هم نمود دارد؟فضای تشکلها در دانشگاههای دولتی هم چالشهای خص خود را دارد. اما افت تشکلها در سطح دانشگاه آزاد بسیار جدیتر بوده است؛ زیرا دانشگاههای دولتی، قواعد و تشکیلات مشخصی را از دههها قبل پدید آورده بودند. دانشگاه آزاد سعی کرد از رویکرد دانشگاههای دولتی تقلید کند، اما در نهایت، تمامی اتحادیههای دانشجویی خود را هم از دست داد! بنابراین، هرچند تشکلها در دانشگاههای دولتی نسبت به دهه گذشته ضعیفتر شدهاند، اما فعالیت تشکلهای دانشگاه آزاد تقریباً متوقف شده است.
بازگشت تشکلها به دانشجویان آیا هنوز راهی برای احیای تشکلها وجود دارد؟بهنظر من، تشکل باید بیشتر سمت دانشجو باشد تا مسئولان! آسیب اصلی که در بسیاری از تشکلهای جدیدالتأسیس میبینیم، پشتیبانی از مسئولان شهر و دانشگاه بهجای پشتیبانی از دانشجویان است. متأسفانه ساختار طوری برنامهریزی شده که تشکلها و اتحادیهها برای تضمین دریافت بودجه و امتیازات، مجبور به جهتگیری بهسمت مسئولان دانشگاه هستند. باید این ساختار اصلاح شود، تا تشکلها اصالت خود را بازیابی کنند. باید تشکلهای دانشجویی بهسمت دانشجویان برگردند و البته مسئولان هم اگر قصد بازگشت پویایی سیاسی به دانشگاه را دارند، باید دست این تشکلها برای اجرای برنامههایشان بازتر بگذارند.
بهعنوان پرسش آخر، در صورت تداوم سیاستهای فعلی، چه دورنمایی برای فضای کنشگری دانشجویی میبینید؟ دولت و مسئولان کشوری، چه کاری میتوانند برای این تشکلها انجام دهند؟دولت اصلاً نیازی به ورود در تشکلهای دانشجویی ندارد. دولت اگر ظرفیتی دارد، باید آن را در جهت انجام وظایف ذاتیاش و تحقق وعدههایی که به مردم داده بهکار بگیرد! باید استقلال دانشگاه حفظ شود و تشکلها، در فضایی کاملاً دانشجویی احیا شوند. با حفظ روند موجود، مطمئن باشید دیگر جوان توانمند سیاسی در دانشگاه تربیت نخواهد شد و بعداً اگر یکی از آنها بخواهد مسئولیتی بگیرد، بهدلیل فقدان تجربه کافی و پختگی سیاسی، نمیتواند مسئولیت خود را به درستی انجام دهد. با فقدان تجربهاندوزی و شبکهسازی دانشجویی، مدیران میانی کشور در آینده، چهرههای ضعیفی خواهند بود که به اجبار انتخاب خواهند شد.
خبرنگار: علی سمیرمی
انتهای خبر/
کد خبر: 1227677 برچسبها تشکلهای دانشجویی بسیج دانشجویی اصفهان